Przyk艁adowe wiersze
Wiersz nr 1 Jedn膮 z najstarszych ludzkich potrzeb
jest mie膰 kogo艣, kto zastanawia si臋,
gdzie jeste艣my kiedy nie wracamy
wieczorem do domu.
M.Mead
Wiersz nr 2 A kiedy b臋dziesz 偶on膮 moj膮,
umi艂owan膮, po艣lubion膮,
w贸wczas si臋 ogr贸d nam otworzy,
ogr贸d 艣wietlisty pe艂en zorzy...
A kiedy b臋dziesz m臋偶em moim,
rozdzwoni膮 nam si臋 wszystkie dzwony,
pachn膮膰 nam b臋d膮 winogrony
i r贸偶e 艣liczne i powoje,
ca艂owa膰 b臋d膮 w艂osy Twoje...
Wiersz nr 3 Zakwit艂a艣 w sercu moim tak niespodziewanie,
Ty 藕r贸d艂o 偶ycia, pragnienie, kochanie.
Od dzi艣 na zawsze b臋d臋 Tw贸j - kochany,
Przez Twoj膮 mi艂o艣膰 od nowa wybrany.
Karol
I Ciebie tak偶e b臋d臋 wci膮偶 kocha艂a,
Od dziecka ros艂am, na Ciebie czeka艂am.
Pozosta艅 przy mnie, nie m贸w nic nikomu,
Niech b臋dzie mi艂o艣膰 od dzi艣 w naszym domu.
Marta
Wiersz nr 4 Czy zechcesz ze mn膮 prze偶y膰 dni wy艣nione ?
Odpowiesz - tak bo ufasz mi szczerze.
Lecz kiedy wszystko ju偶 b臋dzie spe艂nione,
B膮d藕 dla mnie takim w jakiego dzi艣 wierz臋...
Czy zechcesz los sw贸j z艂o偶y膰 w moich d艂oniach ?
Odpowiesz - tak bo serce mi da艂a艣.
Lecz kiedy w艂os zbieleje na skroniach,
B膮d藕 mi tym wszystkim, czym dzisiaj by膰 chcia艂a艣...
Wiersz nr 5 Zakochani i 艣wiadomi,
偶e ich mi艂o艣膰 to nie wiatr
maj膮 zaszczyt zawiadomi膰,
偶e chc膮 razem i艣膰 przez 艣wiat
u艣miechni臋ci wsp贸艂-obj臋ci
spr贸bujemy szuka膰 zgody
cho膰 r贸偶nimy si臋 od siebie
jak dwie krople czystej wody.
Wiersz nr 6 ... a mo偶e rzeczywi艣cie
wszystko nam si臋 przy艣ni艂o
stangret, kareta, wiecz贸r,
m贸j frak i Tw贸j tren
i nasze 偶ycie twarde
i s艂odkie jak sen.
Nie by艂oby ma艂偶e艅stwa,
gdyby nie nasza mi艂o艣膰 ...
Wiersz nr 7 呕aden dzie艅 si臋 nie powt贸rzy,
nie ma dw贸ch podobnych nocy,
dw贸ch tych samych poca艂unk贸w,
dw贸ch jednakich spojrze艅 w oczy ...
s膮 na siebie skazani.
W. Szymborska
Wiersz nr 8 ... Niech s艂owo Kocham jeszcze
raz z ust Twych us艂ysz臋,
niech je w sercu wyryj臋
i w my艣li zapisz臋 ...
A. Mickiewicz
Wiersz nr 9 Jedno jest tylko w 偶yciu szcz臋艣cie
kocha膰 i by膰 kochanym ...
G. Sand
Wiersz nr 10 Je偶eli cokolwiek warto na 艣wiecie
czyni膰, to tylko jedno - mi艂owa膰.
Jan Pawe艂 II
Wiersz nr 11 Ten Pan i ta Pani
s膮 na siebie skazani.
J. Sztaudynger
Wiersz nr 12 A ja Ci臋 pragn臋 mie膰 na co dzie艅
I usta swe w Twe usta wtapia膰.
Cieszy膰 si臋 z Tob膮 i razem smuci膰
I do wsp贸lnego domu wraca膰...
Wiersz nr 13 ... Ty i ja spo艣r贸d tysi臋cy
Mocno trzymamy si臋 za r臋ce.
Niezwyk艂y dzie艅, donios艂a chwila
I szept nie艣mia艂y: mi艂y... mi艂a...
Odt膮d ju偶 razem zawsze i wsz臋dzie
Tak mia艂o by膰 i tak niech b臋dzie.
Wiersz nr 14 Najlepszych i najpi臋kniejszych
rzeczy na 艣wiecie,
nie mo偶na ani zobaczy膰 ani dotkn膮膰.
Trzeba je poczu膰 sercem.
H. Keller
Wiersz nr 15 Powiedz mi, jak mnie kochasz?
Powiem.
Wi臋c?
Kocham Ci臋 w s艂o艅cu i przy blasku 艣wiec,
W wielkim wietrze, na szosie i na koncercie,
W bzach i w brzozach, i w malinach, i w klonach.
I gdy 艣pisz.
Dzisiaj. Wczoraj. I jutro. Dniem i noc膮.
I wiosn膮, kiedy jask贸艂ka przylata.
A latem jak mnie kochasz?
Jak tre艣膰 lata.
A gdy zima posrebrzy ramy okien?
Zim膮 kocham Ci臋 jak weso艂y ogie艅.
Blisko przy twoim sercu.
Zawsze ko艂o niego.
K. I. Ga艂czy艅ski
Wiersz nr 16 M贸j nieznany losie,
Jak to uczyni艂e艣,
Dwa odleg艂e serca
W jedno po艂膮czy艂e艣.
W艣r贸d tysi膮ca innych,
J膮 jedn膮 widzia艂em.
Los tak chyba zechcia艂
呕e j膮 pokocha艂em.
I dla mnie m贸j los
Zawsze by艂 nieznany,
I serce pyta艂o
Gdzie ten ukochany?
G贸ry Ci臋 przynios艂y
W艣r贸d lata zieleni,
Jeste艣my jak wida膰
Sobie przeznaczeni.
Wiersz nr 17 Gdybym te偶 mia艂 dar prorokowania
i zna艂 wszystkie tajemnice,
i posiada艂 wszelk膮 wiedz臋,
i wszelk膮 (mo偶liw膮) wiar臋,
tak i偶bym g贸ry przenosi艂,
a mi艂o艣ci bym nie mia艂,
by艂bym niczym.
1 Kor. 13,2
Wiersz nr 18 Kocha膰, to nie znaczy patrze膰
na siebie nawzajem,
lecz patrze膰 razem w tym
samym kierunku.
Antoine de Saint-Exup茅ry
Wiersz nr 19 Mi艂o艣膰 cierpliwa jest,
艂askawa jest.
Mi艂o艣膰 nie zazdro艣ci,
Nie szuka poklasku,
Nie unosi si臋 pych膮,
Nie dopuszcza si臋 bezwstydu,
Nie szuka swego,
Nie unosi si臋 gniewem,
Nie pami臋ta z艂ego,
Nie cieszy si臋 z niesprawiedliwo艣ci,
Lecz weseli si臋 z prawdy.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pok艂ada nadziej臋,
Wszystko przetrzyma.
Mi艂o艣膰 nigdy nie ustaje...
1 Kor. 13, 4-8
Wiersz nr 20 Oto jest mi艂o艣膰.
Dwoje ludzi spotyka si臋
przypadkiem,
a okazuje si臋,
偶e czekali na siebie ca艂e 偶ycie.
O' Cangaceiro
Wiersz nr 21 Musicie by膰 silni mi艂o艣ci膮,
kt贸ra wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
wszystko przetrzyma,
t膮 mi艂o艣ci膮,
kt贸ra nigdy nie zawiedzie.
Jan Pawe艂 II
Wiersz nr 22 ...Po d艂ugim czekaniu,
mo偶e jeszcze nie wszystko,
ale znalaz艂em to,
co najwa偶niejsze.
Twoje spojrzenie...
Wiersz nr 23 Kiedy pojawia si臋 mi艂o艣膰,
to pomi臋dzy lud藕mi przep艂ywa anio艂,
kt贸rego nikt nie widzi
opr贸cz tych, kt贸rzy si臋 kochaj膮.
Wiersz nr 24 Udane ma艂偶e艅stwo
wymaga wielokrotnego zakochiwania si臋,
zawsze w tej samej osobie.
M. McLaughlin
Wiersz nr 25 Dobre ma艂偶e艅stwo dzieli troski
i mno偶y rado艣ci.
Wiersz nr 26 W臋drujemy cyga艅skim obozem,
nocujemy w gwie藕dzistej grozie,
dzisiaj pod Wielkim Wozem,
jutro na Wielkim Wozie ...
Wiersz nr 27 Zestarzej si臋 przy mnie.
Najlepsze dopiero si臋 zdarzy.
R. Browning
Wiersz nr 28 Udane ma艂偶e艅stwo to dom,
kt贸ry codziennie trzeba
odbudowywa膰 od podstaw.
A. Maurou
Wiersz nr 29 Usta Twoje: ocean r贸偶owy,
spojrzenie: fala wzburzona.
A Twoje ramiona: pas ratunkowy...
Wiersz nr 30 Mi艂o艣膰, jak s艂o艅ce, ogrzewa 艣wiat ca艂y
I swoim blaskiem o偶ywia r贸偶anym;
W g艂臋binach przepa艣ci, w rozpadlinach ska艂y,
Dozwala kwiatom zakwitn膮膰 wi艣niowym
i wyprowadza z martwych g艂az贸w 艂ona
Coraz to nowe na przysz艂o艣膰 nasiona.
A. Asnyk
Wiersz nr 31 W male艅kiej obr膮czce
Uczu膰 艣wiat ca艂y
Mi艂o艣膰, obowi膮zek
I wznios艂e idea艂y
Male艅ka obr膮czka
a znaczy tak wiele
Na ca艂e 偶ycie
w艂o偶ona w Ko艣ciele.
Wiersz nr 32 Wierz mi - s膮 dusze dla siebie stworzone
Niech je w przeciwn膮 los potr膮ci stron臋,
One wbrew losom,
w tym lub w tamtym 艣wiecie,
Znajd膮, przyci膮gn膮 i z艂膮cz膮 si臋 przecie.
A. Fredro
Wiersz nr 33 S膮 dwa serca
ich ci膮g艂e, nieustanne bicie
zdaje si臋 w dw贸ch jestestwach
jedno tworzy 偶ycie,
艂a艅cuch kt贸ry nas wi膮偶e,
los nie skruszy zmian膮,
b臋d膮 bi膰 zawsze razem,
albo bi膰 przestan膮.
Byron
Wiersz nr 34 Co w ludzkich oczach jest g艂upot膮,
w Twoich m膮dro艣ci膮 sta膰 si臋 mo偶e.
Pom贸偶 nam nasz膮 mi艂o艣膰 p艂och膮
przenie艣膰 przez 偶ycia gniewne burze.
Wiersz nr 35 A偶 si臋 zdarzy艂o raz tak cudnie,
偶e wiatr d臋bu ga艂臋zie rozwia艂 w upalne raz po艂udnie
i z brzoz膮 je uwi臋zi艂 i razem ros艂y li艣膰 przy li艣ciu
i lata ca艂e trwa艂y i nowych, silnych wichr贸w przyj艣ciu,
m臋偶nie czo艂a stawia艂y.
I ludzie te偶 tak -
ca艂e lata szukaj膮 si臋 bezmiernie,
a偶 wicher uczucia d艂onie splata i razem id膮 wiernie.
Wiersz nr 36
Trzy czwarte z mi艂o艣ci, dwie pi膮te z rozs膮dku,
ciut z wyrachowania, troch臋 dla porz膮dku,
kapk臋 dla tradycji, tyci dla reklamy,
o艣wiadczamy wszystkim, 偶e si臋 pobieramy!!!
Wiersz nr 37 Nowi ludzie ...
dot膮d dwoje, lecz jeszcze nie jedno,
odt膮d jedno, chocia偶 nadal dwoje.
K. Wojty艂a
Wiersz nr 38 Gdy Ci臋 nie widz臋, nie wzdycham, nie p艂acz臋,
Nie trac臋 zmys艂贸w, kiedy Ci臋 zobacz臋,
Jednak偶e, gdy Ci臋 d艂ugo nie ogl膮dam,
Czego艣 mi braknie, widzie膰 kogo艣 偶膮dam.
I t臋skni膮c sobie zadaj臋 pytanie:
Czy to jest przyja藕艅?
Czy to jest kochanie?
Wiersz nr 39 Nie obiecuj臋 Ci wiele,
bo tyle to prawie nic,
Najwy偶ej wiosenn膮 ziele艅,
Najwy偶ej pogodne dni,
Najwy偶ej u艣miech na twarzy
I d艂o艅 w potrzebie.
Nie obiecuj臋 ci wiele,
bo tylko po prostu siebie."
B. Le艣mian
Wiersz nr 40 ...I w ksi臋偶ycowym blasku promieni,
Rw膮c kwiaty marze艅 na srebrnej mgle,
Uwierzmy, 偶e艣my sercem z艂膮czeni
W pierwszej mi艂o艣ci rozkosznym 艣nie.
A. Asnyk
Wiersz nr 41 R臋k臋 Ci daj臋!
Mi艂o艣膰 Ci daj臋 cenniejsz膮 ni偶 pieni膮dz
Siebie Ci daj臋
Czy ty dasz mi siebie?
I pow臋drujesz ze mn膮?
I czy trwa膰 b臋dziemy, ja przy tobie,
Ty przy mnie dop贸ki 偶yjemy?...
E. Segal
Wiersz nr 42 Nie wystarczy pokocha膰,
trzeba jeszcze umie膰
wzi膮膰 t臋 mi艂o艣膰 w r臋ce
i przenie艣膰 j膮 przez ca艂e 偶ycie.
A. Bekannte
Wiersz nr 43 Szcz臋艣cie Ci nios臋 i Ty daj mi szcz臋艣cie!
R臋ce wyci膮gam, by chwyci膰 Twe r臋ce.
Sercem gor膮cym przyjmuj臋 Twe serce,
Pragn臋 by膰 z Tob膮 i...
Ju偶 z nikim wi臋cej!
Wiersz nr 44 W wirze 偶ycia Ci臋 wyszuka艂em,
Twe r臋ce oddaj臋 偶ycie swoje,
staraj si臋 o mnie mi艂o艣ci moja,
wszak to b臋dzie i 偶ycie Twoje.
I moje serce wzajemno艣ci膮 bije,
odda艂o Ci si臋, Tob膮 tylko 偶yje,
ch臋tnie podziel臋 losu wszelk膮 dol臋
na wsp贸ln膮 rado艣膰 i wsp贸ln膮 niedol臋.
Wiersz nr 45 Py艂em ksi臋偶ycowym
by膰 na Twoich stopach,
wiatrem przy Twej wst膮偶ce (...),
艣cie偶k膮 po艣r贸d chabr贸w,
艂awk膮, gdzie spoczywasz,
ksi膮偶k膮 kt贸r膮 czytasz,
(...) by膰 porami roku
dla Twych drogich oczu
i ogniem w kominku, i dachem,
co chroni przed deszczem.
K. I. Ga艂czy艅ski
Wiersz nr 46 Daj臋 ci serce z mi艂o艣ci
I tylko ciebie mi艂uj臋,
Nie cofn臋 nigdy tego,
co Ci dzisiaj 艣lubuj臋.
I moje serce wzajemno艣ci膮 bije,
odda艂o Ci si臋, Tob膮 tylko 偶yje.
Ch臋tnie podziel臋 losu wszelk膮 dol臋
na wsp贸ln膮 rado艣膰 i wsp贸ln膮 niedol臋.
Wiersz nr 47 Ty艣 szcz臋艣cie moje wiosenne, letnie,
zimowe, jesienne,
lecz powiedz mi na dobranoc,
wyszeptaj przez usta senne.
Za c贸偶 to taka zap艂ata,
ten raj przy Tobie tak b艂ogi?
Ty jeste艣 艣wiat艂em 艣wiata
i pie艣ni膮 mej drogi.
K. I. Ga艂czy艅ski
Wiersz nr 48 Ilu przyjaci贸艂 i krewnych mamy
Wszystkich serdecznie zapraszamy,
Aby nie by艂o nikogo brak,
Kiedy b臋dziemy m贸wili "Tak".
Wiersz nr 49 Uczyniwszy na wieki wyb贸r,
w ka偶dej chwili wybiera膰 musz臋.
J. Liebert
Wiersz nr 50 Dzi臋kuj臋 Ci za ka偶dy poca艂unek,
ka偶d膮 godzin臋, ka偶de s艂owo,
za u艣miech Twoje,
za b艂臋kit
i ksi臋偶ycow膮 艣wiat艂o艣膰 Twych oczu
i czarno艣膰 ich
przez rozszerzone rozkosz膮 藕renice.
M. Pawlikowska -Jasnorzewska
Wiersz nr 51 A Ty mnie na wyspy szcz臋艣liwe zawie藕,
wiatrem 艂agodnym w艂osy jak kwiaty rozwiej,
zaca艂uj,
Ty mnie uko艂ysz i u艣pij, snem muzykalnym zasyp,
otuma艅,
we 艣nie na wyspach szcz臋艣liwych
nie przebud藕 ze snu.
Poka偶 mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na ga艂臋ziach
pozw贸l mi s艂ysze膰 zielonych,
du偶o motyli mi poka偶,
serca motyli przybli偶 i przytul,
my艣li spokojne ponad wodami pochyl mi艂o艣ci膮.
K. I. Ga艂czy艅ski
Wiersz nr 52 Wiesz mi艂a, co tak zachwyca mnie w Pani?
呕e jeste艣my do siebie a偶 tak niedobrani,
呕e na przek贸r wszystkiemu,
losom, przeznaczeniom,
Przelotne nasze gusta na bakier nas 偶eni膮.
Wiersz nr 53 Chcia艂bym Ci da膰 wiosenne zorze,
Szkatu艂k臋 szcz臋艣cia, wiatru 艣piew.
Majowy ksi臋偶yc, gro藕ne morze,
Zim膮 s艂owik贸w 艣piew.
Chcia艂bym Ci da膰 艣wiat Twoich marze艅,
Jak kwiat贸w polnych b艂臋kit sn贸w...
Wi臋c moje serce przyjmij w darze,
W mi艂o艣ci, kt贸rej brak ju偶 s艂贸w.
Wiersz nr 54 Nadesz艂a ta chwila wymiany obr膮czek
i serce odmawia spokoju.
A mi艂o艣膰 nasza jest pi臋kna,
jak pi臋kna jest wiosna w maju.
Przezwyci臋偶y wszystkie przeciwno艣ci losu
i wieczne to b臋dzie uczucie.
Wiersz nr 55 Ja jestem Tob膮, a ty jeste艣 mn膮,
Ty艣 moim 偶yciem, ja opok膮 Tw膮.
Ja Ci臋 szanuj臋 i Ty mnie te偶,
lecz gdy rzuc臋 kamieniem,
chlebem we mnie mierz...
A gdy teraz, za chwil臋
obr膮czk臋 Ci na艂o偶臋,
pomy艣l臋 sobie w duchu:
daj nam szcz臋艣cie Bo偶e...
Wiersz nr 56 Kocham Ci臋 czule, szczerze,
Kocham Ci臋 od wielu lat,
Ty mi jeste艣 najbli偶szy,
W tobie widz臋 ca艂y 艣wiat.
Magda
艢wiat si臋 zmienia - ja Ci臋 kocham,
W ka偶d膮 noc o Tobie 艣ni臋.
Nie ma leku na to serce,
Kt贸re pokocha艂o Ci臋.
Marcin
Wiersz nr 57 呕yj臋 mi艂o艣ci膮 dla Ciebie,
u艣miechem, u艣ciskiem, spojrzeniem,
snem o Twej jasnej postaci
i cichym, d艂ugim marzeniem.
Wiersz nr 58 艢wit nas obudzi艂 obok siebie
przez niedomkni臋te okiennice,
jeste艣my teraz dwojgiem ludzi,
co maj膮 wsp贸ln膮 tajemnic臋.
J. Kofta
Wiersz nr 59 Mi艂o艣膰 mi wszystko wyja艣ni艂a.
Mi艂o艣膰 wszystko rozwi膮za艂a-
dlatego uwielbiam t臋 Mi艂o艣膰,
gdziekolwiek by przebywa艂a.
Jan Pawe艂 II
Wiersz nr 60 Mi艂o艣膰 to znaczy popatrze膰 na siebie,
Tak jak si臋 patrzy na obce nam rzeczy,
Bo jeste艣 tylko jedn膮 z rzeczy wielu.
A kto tak patrzy, cho膰 sam o tym nie wie,
Ze zmartwie艅 r贸偶nych swoje serce leczy.
Czes艂aw Mi艂osz
Wiersz nr 61 Oto bior臋 sobie Ciebie, aby Ci臋 mie膰 i zachowa膰,
na dol臋 pi臋kn膮 i szpetn膮, najlepsz膮 i najgorsz膮,
we dnie i w nocy, w chorobie i zdrowiu,
albowiem sercem ca艂ym Ci臋 mi艂uj臋 i przysi臋gam
mi艂owa膰 Cie wiecznie, p贸ki 艣mier膰 nas nie roz艂膮czy.
(starodawna formu艂a za艣lubin)
Wiersz nr 62 Czy to nie wspania艂e,
偶e Ja i Ty
偶yjemy w tym samym czasie?
Wiersz nr 63 Szcz臋艣cie Ci nios臋 i Ty daj mi szcz臋艣cie!
R臋ce wyci膮gam, by chwyci膰 Twe r臋ce.
Sercem gor膮cym przyjmuj臋 Twe serce,
pragn臋 by膰 z Tob膮 i...
Ju偶 z nikim wi臋cej!
Wiersz nr 64 Obiegniemy wszystkie sady i ogrody,
I w ko艣cio艂y ciemnych sad贸w Ci臋 powiod臋,
Wiatr nam mocno zwi膮偶e r臋ce jednym w艂osem,
A obr膮czki s膮 ukryte w s艂ojach sosen.
Przysi臋gniemy, lecz nie obcym ale sobie
Ty na czyst膮 wod臋 w 藕r贸dle
Ja na ogie艅.
T. 艢liwiak
Wiersz nr 65 Kocham Ciebie - to znaczy: chce z Tob膮
Pod藕wign膮膰 ci臋偶ar co si臋 偶yciem zowie,
By膰 domu Twego 艣wiat艂em i ozdob膮
I nie艣膰 Ci pok贸j, cisz臋 i zdrowie...
M. Konopnicka
Wiersz nr 66 Kiedy pojawia si臋 mi艂o艣膰
to pomi臋dzy lud藕mi przep艂ywa anio艂,
kt贸rego nikt nie widzi
opr贸cz tych, kt贸rzy si臋 kochaj膮.
Wiersz nr 67 W opinii tego 艣wiata zawarcie ma艂偶e艅stwa
jest uwie艅czeniem wszystkiego,
jak w komedii.
Prawda jednak jest dok艂adnie odwrotna:
ma艂偶e艅stwo to pocz膮tek wszystkiego.
A. S. Swetchine
Wiersz nr 68 Tylko mi艂o艣膰 wie, jak to robi膰,
aby daj膮c innym, samemu si臋 bogaci膰.
C. Brentano
Wiersz nr 69 ...Nic sie nie dzieje przedwcze艣nie,
i nic si臋 nie dzieje za p贸藕no,
i wszystko si臋 dzieje w swoim czasie
wszystko...
Wszystkie uczucia, spotkania,
odej艣cia, powroty, czyny i zamiary.
Zawsze w艂a艣ciw膮 godzin臋 bij膮
Bo偶e zegary.
R. Brandstaetter
Wiersz nr 70 Dwoje ludzi spotyka si臋 przypadkiem,
a okazuje si臋,
偶e czekali na siebie ca艂e 偶ycie.
V. de Lima Barreto
Wiersz nr 71 Mi艂o艣膰 zaczyna si臋 wtedy,
kiedy szcz臋艣cie drugiej osoby
jest wa偶niejsze ni偶 Twoje.
J. W. von Goethe
Wiersz nr 72 Ten, kt贸ry najlepiej
ma艂偶e艅stwa kojarzy - B贸g
- niech te serca dwa uczyni jednym.
M膮偶 i 偶ona b臋d膮 dwojgiem,
jedno艣ci膮 s膮, gdy si臋 kochaj膮.
W. Szekspir
Wiersz nr 73 Jedynie mi艂o艣膰 nadaje
sens naszemu istnieniu.
Wiersz nr 74 B贸g pos艂uguje si臋 mi艂o艣ci膮 dw贸ch os贸b,
aby powiedzie膰 im
o ca艂ej swojej mi艂o艣ci...
Wiersz nr 75 Co w ludzkich oczach jest g艂upot膮,
w Twoich m膮dro艣ci膮 sta膰 si臋 mo偶e.
Pom贸偶 nam nasz膮 mi艂o艣膰 p艂och膮
przenie艣膰 przez 偶ycia burzliwe morze.
Wiersz nr 76 Gdy Ci臋 pierwszy raz ujrza艂am
wierzy艂am, 偶e mi serce dasz,
lecz nigdy nie przypuszcza艂am,
偶e to tak d艂ugo b臋dzie trwa膰.
|
strona g艂贸wna
